سلطان به وزیرگفت:سه سؤال می کنم،فردا اگر جواب دادی هستی وگرنه عزل می شوی.
سؤال اول:خدا چه می خورد؟
سؤال دوم:خداچه می پوشد؟
سؤال سوم:خداچه کار می کند؟
وزیر ازاین که جواب سؤالها را نمی دانست ناراحت بود.
غلامی فهمیده و زیرک داشت.وزیر به غلام گفت سلطان سه سؤال کرده،اگرجواب ندهم برکنارمی شوم.این که:خدا چه می خورد؟چه می پوشد؟چه کارمی کند؟
غلام گفت هرسه را می دانم اما دو جواب را الان میگویم و سومی را فردا.
اما خدا چه می خورد؟خدا غم بنده هایش رامی خورد.
این که چه می پوشد؟خدا عیبهای بنده های خود را می پوشد.
اماپاسخ سوم را اجازه بدهید فردا بگویم.
فردا وزیر و غلام نزد سلطان رفتند.وزیر به دو سؤال جواب داد.سلطان گفت درست است ولی بگو جوابها را خودت گفتی یا از کسی پرسیدی؟ وزیرگفت: این غلام من انسان فهمیده ای است،جوابها را او داد. گفت: پس لباس وزارت را دربیاور و به این غلام بده.غلام هم لباس نوکری را درآورد و به وزیرداد.بعد وزیر به غلام گفت:جواب سؤال سوم چه شد؟غلام گفت: آیا هنوز نفهمیدی خدا چکار می کند؟! خدا در یک لحظه غلام را وزیر می کند و وزیر را غلام می کند.(بار خدایا توئی که فرمانفرمائی،هرآن کس را که خواهی فرمانروائی بخشی و از هرکه خواهی فرمانروائی را بازستانی.)

قُلِ اللّـهمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشاءُ وَ تَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَن تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَن تَشاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ‌ ۖ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ‌   سوره آل عمران/آيه26

معنی: بگو بار خدايا! تو مالك فرمانروايی هستی،فرمانروايی را به هر كس بخواهی می دهی و فرمانروايی را از هر كس بخواهی می گيری و هر كس را بخواهی عزت می بخشی و هر كه را بخواهی ذليل می كنی؛خير و نيكی به دست توست،تو بر هر چيزی توانا هستی.